KASKlezing Anne Daems

Wanneer er meer dan 50 aanwezigen zijn in het auditorium, zullen we je Covid-Safe Ticket controleren. Het dragen van een mondmasker is verplicht in onze gebouwen.

When there are more than 50 people attending the lecture, your Covid-Safe Ticket will be checked. Wearing a mouth mask is compulsory in our buildings.

Anne Daems maakt foto’s, video’s, ruimtevullende installaties en tekeningen. In haar werken worden details van het alledaagse leven, onopvallende handelingen en gebeurtenissen op de voorgrond geplaatst. Met microscopische precessie benadert Daems haar onderwerpen, ontleedt deze en ‘vult’ met de losse delen de tentoonstellingsruimte. Haar onderwerp kan een onbekende voorbijganger zijn die ze op straat passeert, maar evengoed het leven in haar tuin, of die van haar vader.

Ze neigt ernaar de chaotische wereld rondom haar te ordenen en is zich tegelijkertijd bewust van de onmogelijkheid- of misschien onzinnigheid van deze handeling en glimlacht hier om. Zo turft en documenteert ze vrouwen in bondmantels met gouden ringen en papierentassen van luxemerken die ze ziet voorbijlopen. Daems zoomt in op de tassen. Kleurrijke tassen worden kleurrijke rechthoeken, die zich afzetten tegen het warme bruin van de bontjassen. Ze brengt het beeld terug tot een spel van abstracties. De werken lijken te refereren aan iconen uit de Minimalkunst, maar dan wel met de aantrekkingskracht van een modefoto.

In de recente serie en gelijknamige tentoonstelling; De naaktslak had een vergeet-me-nietje in zijn mond, toont ze aquarellen van bloemen naast die van slakken die zich richting bloemen begeven. Gepresenteerd op tafeltjes, die laag op de grond staan waarop naast de tekeningen, wellicht voor diezelfde slakken, ook ongebakken, gekleide kommetjes compost en groenafval staan. Doet het aquarelleren denken aan hobby’s van de burgerlijke middenklasse, de opstelling van de tafeltjes met de kommetjes, lijken te refereren naar de Japanse theeceremonie en zo misschien naar de Japanse natuurethiek. In de tekst die de tentoonstelling bij de Antwerpse galerie Micheline Szwajcer begeleidde, merkt Dirk Pultau op dat “(…) Zo laat ze de beeldidylle van de tuin langzaam in een micro-dystopie, een contra-idylle kantelen waarin schoonheid en afval, decoratie en geweld, verbloeming en verrotting elkaar hebben aangetast.”

Anne Daems (°1966) studeerde fotografie aan Sint-Lukas in Brussel. Nadien volgt ze een opleiding aan de Rijksacademie in Amsterdam. In 1999 won ze de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst, de huidige Belgian Art Prize. Sindsdien toonde ze haar werk in verschillende nationale en internationaal tentoonstellingsplekken waaronder in De Pont Museum; Tilburg, The Drawing Center; New York, Tokyo Opera City Gallery; Tokyo, Museum Ludwig; Keulen, Witte De With; Rotterdam, Laura Bartlett Gallery, Londen en Nicole Klagsbrun Gallery, New York. Het afgelopen jaar had ze een solo tentoonstelling in 3A Gallery, New York en bij Micheline Szwajcer in Antwerpen die haar werk vertegenwoordigd. Daems woont er werkt in Brussel en geeft les aan Sint Lucas in Antwerpen.

[EN]

Anne Daems makes photographs, videos, room-filling installations and drawings. In her works, details of everyday life, inconspicuous actions and events are placed in the foreground. Daems approaches her subjects with microscopic precession, dissects them and 'fills' the exhibition space with the loose parts. Her subject can be an unknown passer-by she passes on the street, but equally the life in her garden, or that of her father.

She tends to order the chaotic world around her and at the same time she is aware of the impossibility or perhaps absurdity of this action and smiles at it. Thus she pecks at and documents the women she sees walking by in fur coats with gold rings and luxury brand paper bags. Daems zooms in on the bags. Colourful bags become colourful rectangles, which contrast with the warm brown of the fur coats. She reduces the image to a game of abstractions. The works seem to refer to icons from Minimal art, but with the appeal of a fashion photograph.

In the recent series and exhibition of the same name; The slug had a forget-me-not in its mouth, she shows watercolours of flowers next to those of slugs moving towards flowers. Presented on small tables, which are placed low on the ground, next to the drawings, perhaps for those same snails, are unbaked, clay bowls of compost and green waste. While the watercolours are reminiscent of middle-class hobbies, the arrangement of the tables with the bowls seems to refer to the Japanese tea ceremony and thus perhaps to Japanese natural ethics. In the text accompanying the exhibition at the Antwerp gallery Micheline Szwajcer, Dirk Pultau remarks that "(...) Thus she slowly tilts the pictorial idyll of the garden into a micro-dystopia, a counter-idyll, in which beauty and waste, decoration and violence, disguise and decay have attacked each other."

Anne Daems (°1966) studied photography at Sint-Lukas in Brussels. Afterwards she trained at the Rijksacademie in Amsterdam. In 1999 she won the Young Belgian Painters Award, the current Belgian Art Prize. Since then she has shown her work in various national and international exhibition venues including De Pont Museum; Tilburg, The Drawing Center; New York, Tokyo Opera City Gallery; Tokyo, Museum Ludwig; Cologne, Witte De With; Rotterdam, Laura Bartlett Gallery, London and Nicole Klagsbrun Gallery, New York. The past year she had a solo exhibition at 3A Gallery, New York and at Micheline Szwajcer in Antwerp who represents her work. Daems lives and works in Brussels and teaches at Sint Lucas in Antwerp.