Troost in beeld: Een gesprek over kunst en verlies

In het kader van de tentoonstelling Rekindling van Joëlle Dubois nodigen we drie bijzondere stemmen uit die vanuit hun eigen praktijk reflecteren op de rol van kunst in het omgaan met verlies en afscheid. Samen met Joëlle Dubois gaan Julie Rodeyns en Pieter Deknudt in gesprek over hoe kunst binnen dat rouwproces troost kan bieden, maar ook ruimte kan scheppen voor betekenis en zingeving.

In Rekindling toont Joëlle Dubois haar recente werk, waarin ze kiest voor een meer introspectieve benadering. Dit nieuwe hoofdstuk vormt een intieme reflectie op het verlies van haar moeder en het rouwproces dat daarmee gepaard gaat. De herinneringen en de zoektocht naar troost staan daarbij centraal. Met Rekindling - verwijzend naar het opnieuw aanwakkeren van gevoelens die dreigden te doven - keert ze terug naar de essentie van verbondenheid en zorg en onderzoekt ze wat overblijft wanneer herinneringen langzaam vervagen.

Julie Rodeyns

Julie Rodeyns is als curator, onderzoeker, consultant en bemiddelaar gespecialiseerd in de intersecties tussen kunst en zorg. Ze is oprichter en coördinator van het platform Through Art We Care en werkt momenteel mee aan het onderzoeksproject Doodnormaal, toch?, een initiatief van de Universiteit Gent, Wijkgezondheidscentrum ’T Vlot en het Huis van Alijn. Daarin onderzoekt ze hoe men via kunst thema's als rouw en verlies bespreekbaar kan maken.

Pieter Deknudt

Pieter Deknudt is muzikant, schrijver en de bezieler van de organisatie Reveil en publiceerde recent het boek Rouwen mag ook anders (Lannoo). Met Reveil wil hij laten zien dat rouw en verlies ook op een andere manier beleefd kunnen worden. De organisatie realiseerde de afgelopen jaren bijna duizend troostconcerten, in meer dan 150 gemeenten in Vlaanderen, Nederland, Letland, Engeland en Australië. Reveil brengt verschillende organisaties die rond rouw en verlies werken samen en ondersteunt steden en gemeenten onder andere bij het uitwerken van een troostbeleid.

Joëlle Dubois

Beeldend kunstenaar Joëlle Dubois beweegt zich met opvallend evenwicht tussen illustratie en schilderkunst. Ze combineert haar persoonlijke leefwereld met invloeden uit de klassieke schilderkunst, manga, anime en populaire beeldcultuur. Thema’s als gender, vrouwelijkheid, seksualiteit, diversiteit en nomofobie (de angst om niet verbonden of bereikbaar te zijn) keren regelmatig terug in haar oeuvre. In haar recent werk neemt ze een meer introspectieve houding aan, waarin herinnering, rouw, verlies en de zoektocht naar troost centraal staan na het overlijden van haar moeder aan Alzheimer.