Chouki El Hamel is directeur van het Center for Maghrib Studies en hoogleraar geschiedenis aan de School of Historical, Philosophical and Religious Studies van de Arizona State University, gespecialiseerd in West- en Noordwest-Afrika. Hij is gespecialiseerd in West- en Noordwest-Afrika. Zijn opleiding en doctoraalstudies volgde hij aan de Sorbonne-universiteit (Parijs I & VII, Frankrijk). Hij was een scholar in residence aan het Schomburg Center for Research in Black Culture in New York City. In 2017 ontving hij een Fulbright beurs voor onderzoek in Marokko. Hij is een Africanist die vooral geïnteresseerd is in de subalterne relatie van dienstbare en gemarginaliseerde gemeenschappen tot islamitische heersende instellingen. Zijn onderzoek naar deze relaties draait om kwesties als slavernij, ras/etniciteit/kleur, gender, macht/klasse en herstelrecht.
Hij publiceerde twee boeken en vele wetenschappelijke artikelen in academische tijdschriften en populaire magazines. Zijn interviews, commentaren en essays verschenen op internationale podia zoals de Franse krant Le Monde, het Duitse tijdschrift Bilatéral, de Marokkaanse tijdschriften Zamane en TelQuel, en Jadaliyya (geproduceerd door het Arab Studies Institute in de VS). Hij is de auteur van Zwart Marokko: A History of Slavery, Race, and Islam (Cambridge University Press, 2013). Dit boek werd in 2019 in het Frans vertaald. Hij werkt nu aan een nieuw boekproject getiteld "The Hidden Story of Maroons in Morocco." Onlangs publiceerde hij The Story Map: Race & Slavery. Een website die een uitstekende ingang biedt tot een breder publieksgericht debat over slavernij en ras in Noord-Afrika.
Het is bekend dat Gnawa hypnotiserende, ritmische en prachtige muziek heeft gemaakt. Deze prachtige muziek bracht Gnawa-bewonderaars van over de hele wereld. Maar de mensen die deze kunst vertegenwoordigen, hebben geen gemakkelijk leven geleid. Het verhaal van het Gnawa-volk is diep geworteld in de geschiedenis van een specifieke slavengemeenschap. Gnawa is, zoals wijlen Randy Weston opmerkte, alsof je ‘de zwarte kerk, jazz en blues allemaal tegelijk hoort’.
Gnawa vertegenwoordigt de diaspora van zwarte West-Afrikanen in Marokko, van wie de meerderheid met geweld door de Sahara werd vervoerd en in verschillende delen van Marokko werd verkocht. De historische reis van de Gnawa in Marokko en hun fascinerende integratie in het Marokkaanse sociale landschap behouden nog steeds een cultureel en sociaal onderscheidend vermogen. De Gnawa als spirituele en muzikale groep werd een quasi-corporate gemeenschap die alle zwarte deelnemers met verschillende etnische achtergronden absorbeerde en empowerde. De historische macht van deze tot slaaf gemaakte en gemarginaliseerde groep komt duidelijk tot uiting in de teksten van hun liedjes. Daarom breiden hun liedjes het archief van zwarte subjectiviteit uit. Het bestaan van Gnawa is een getuigenis van de geleefde ervaring van zwarte Marokkanen. De belangstelling voor gnawamuziek kan grotendeels worden toegeschreven aan jazzambassadeurs als Randy Weston, een internationale aantrekkingskracht die eind jaren negentig leidde tot de oprichting van het Gnawa and World Music Festival in Essaouira.
--
Chouki El Hamel est directeur du Centre d'études maghrébines et professeur d'histoire à la School of Historical, Philosophical and Religious Studies de l'Arizona State University, spécialiste de l'Afrique de l'Ouest et du Nord-Ouest. ). Chercheur africaniste qui s'intéresse particulièrement à la relation subalterne des communautés serviles et marginalisées avec les institutions dirigeantes islamiques, il a suivi sa formation et ses études doctorales à l'université de la Sorbonne. Il a publié deux ouvrages, dont Black Morocco : A History of Slavery, Race, and Islam (Cambridge University Press, 2013). Ce livre a été traduit en français en 2019. Il a récemment publié The Story Map : Race & Slavery, un site web qui constitue une excellente entrée dans un débat public plus large sur l'esclavage et la race en Afrique du Nord.
Les Gnawa sont connus pour avoir donné naissance à une musique hypnotique, rythmique et magnifique, qui a attiré des admirateurs du monde entier. Mais le peuple qui porte cet art n'a pas eu une vie facile. L'histoire du peuple gnawa est profondément enracinée dans celle d'une communauté d'esclaves spécifique. Ecouter la musique gnawa, comme l'a fait remarquer Randy Weston, c'est comme entendre "l'église noire, le jazz et le blues en même temps
Les Gnawa représentent la diaspora des Africains de l'Ouest au Maroc, dont la majorité a été transportée de force à travers le Sahara et vendue dans différentes régions du Maroc. Le parcours historique des Gnawa au Maroc et leur intégration fascinante dans le paysage social marocain conservent une spécificité culturelle et sociale. Les Gnawa, en tant que groupe spirituel et musical, sont devenus une communauté quasi corporative qui a absorbé et responsabilisé tous les participants noirs de différentes origines ethniques. L'action historique de ce groupe asservi et marginalisé est clairement exprimée dans les paroles de ses chansons. Par conséquent, leurs chansons élargissent les archives de la subjectivité noire. L'existence même du gnawa est un témoignage de l'expérience vécue par les Marocains noirs. L'intérêt pour la musique gnawa peut être attribué en grande partie à des
ambassadeurs du jazz comme Randy Weston, un attrait international qui a conduit à la création du Festival Gnaoua et Musiques du Monde à Essaouira à la fin des années 1990.
--
Chouki El Hamel is director of the Center for Maghrib Studies and a professor of history in the School of Historical, Philosophical and Religious Studies at Arizona State University, specializing in West and Northwest Africa who is particularly interested in the subaltern relationship of servile and marginalized communities to Islamic ruling institutions. His research into these relationships revolves around issues of slavery, race/ethnicity/color, gender, power/class, and restorative justice. He published two books, among which Black Morocco: A History of Slavery, Race, and Islam (Cambridge University Press, 2013, translated into French in 2019). He recently published The Story Map: Race & Slavery, a website that provides an excellent entry to a wider public-facing debate about slavery and race in North Africa.
Gnawa are known to have created a hypnotic, rhythmic and beautiful music. This beautiful music brought Gnawa admirers from all over the world. But the people who represent this art didn’t lead an easy life. The story of the Gnawa people is deeply rooted in the history of a specific slave community. Gnawa, as late Randy Weston observed, is like hearing “the black church, jazz and the blues all at the same tim
Gnawa represents the diaspora of black West Africans in Morocco, the majority of whom were forcefully transported across the Sahara and sold in different parts of Morocco. The historical journey of the Gnawa in Morocco and their fascinating integration into the Moroccan social landscape, still retain a cultural and a social distinctiveness. The Gnawa as a spiritual and a musical group became a quasi-corporate community that absorbed and empowered all black participants from different ethnic backgrounds. The historical agency of this enslaved and marginalized group is clearly expressed in the lyrics of their songs. Hence, their songs expand the archive of black subjectivity. The very existence of Gnawa is a testimony of the lived experience of black Moroccans. The interest in Gnawa music can be attributed largely to Jazz Ambassadors like Randy Weston, an international appeal which led to the establishment of the Gnawa and World Music Festival in Essaouira in the end of the 1990’s.
