Anima Eterna Brugge

Een internationaal samengestelde ploeg van orkestmuzikanten verenigt zich een zestal keer per jaar rond dezelfde passie: voeling krijgen met de historische bron waaruit muziek ontstaan is. Wat hoorden de muzikanten van toen? Op welke instrumenten speelden ze? Uit welke partituren musiceerden ze? Kortweg: hoe déden ze het? En, belangrijker misschien nog: wat dachten componisten en muzikanten uit het verleden daarbij? Wat verwachtten ze van de noten? Zulke vragen: ze stellen en ze blijven stellen – daar draait het voor Anima Eterna om.

Vanuit die historische bron stuwt Anima Eterna muziek geschreven tussen 1750 en 1945 het heden in – nu al meer dan dertig jaar. Vaak verrassend, soms verbijsterend. Altijd nieuw. Zoals water nooit stopt met stromen, is ook het verleden nooit een definitief geschreven bladzijde. Zo hertekende oprichter Jos van Immerseel tijdens zijn lange carrière meermaals de muzikale verbeelding. Radicaal en grensverleggend, met veel schwung en ook vaak een humoristische knipoog. Denk aan de sprekende kleuren van de pianoforte in Mozarts pianoconcerti. De glasheldere blazers in Schuberts symfonieën. De kurkdroge paukenslag in het tweede deel van Beethovens Negende. De snerpende ophicleïde in Berlioz’ Symphonie Phantastique. Of het strakke, ingehouden tempo in Ravels Boléro.

Sinds 2021 zetten de muzikanten van Anima Eterna hun artistieke zoektocht verder onder leiding van vier verschillende artistieke stemmen. Giovanni Antonini, Pablo Heras-Casado, Bart Van Reyn en Midori Seiler bouwen in dialoog met het orkest elk aan een eigen traject, van belcanto to Bruckner, van Mozart tot Clara Schumann, van Wagner tot Saint-Saëns. Hoezeer deze sterke muzikale persoonlijkheden ook onderling verschillen, ze huldigen één gemeenschappelijk doel: samen met de muzikanten van Anima Eterna het collectieve geheugen steeds verder verrijken. Met nieuwe klanken, nieuwe verhalen, nieuwe ontdekkingen.

Jos van Immerseel, oprichter en vurige inspirator van Anima Eterna, wil op die manier een blijvende toekomst voor zijn geesteskind verzekeren: ook zonder hem kan de ziel van het orkest blijven stromen. Ondertussen werkt Van Immerseel verder aan de overdracht van zijn artistieke erfenis via cursussen met de muzikanten en de ontsluiting van het Anima-archief. En één keer per seizoen staat hij nog eens voor zijn favoriete orkest – gelukkig.